Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 24132 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 9170 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Özel hayatın gizliliğini ihlalHüküm : Sanıklar hakkında beraatÖzel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hükümler, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:07/06/2010 olan suç tarihi gerekçeli karar başlığına 2010 olarak yazılması, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiştir.Sanık ...’in, katılan ...’nin eşi olan dava dışı ...’nın ablası olduğu, katılanın felçli olan eşi ...’ya vasi olarak tayin edildiği, sanık ...'in ise katılan hakkında vasiliğin iptali davası açması nedeniyle, sanık ...’le katılan arasında husumet bulunduğu, sanık ...’in felç geçiren kardeşini göremediği ve ondan haber alamadığı, olay günü, sanık ...’in isteği ile, katılanın komşusu olan diğer sanık ...’ın, katılan ve eşi ...' ü ziyaret için evlerine gittiği, ziyaret sırasında sanık ...' e ait telefon cihazı ile, 42 ve 32 saniyelik, katılanın eşi ....’ya ve ...’nın kaldığı odaya ait video görüntü ve ses kayıtları çekerek sanık ...’e verdiği, sanık ...’in, sanık ... tarafından verilen kayıtları, kendisi tarafından açılan vasiliğin iptali davasında delil olarak kullanmak istediği, ancak katılanın şikayetçi olmasından sonra kayıtların ibrazından vazgeçmesi şeklinde gerçekleşen olayda, Dosya kapsamı, sanıkların savunmaları, dosyaya sunulan CD ve fotoğraflara göre, sanık ...’in, katılanın, felçli olan kardeşine bakım yükümlülüğünü yerine getirip getirmediğini anlamak amacıyla, sanık ...’a kamera kaydı yaptırdığı, sanıkların hukuka aykırı davrandıkları bilinciyle hareket ettikleri kabul edilemeyeceği gibi, dairemizce incelenen görüntülü kayıtlarda, sanık ...’ın kayıt yaparken telefonunu gizlemediği ve aleni kayıt yaptığı, görüntü kaydı yaparken bulunduğu odanın kapısını kapatmadan yüksek sesle katılanın eşiyle konuştuğu, ayrıca katılana ait ses kaydında “bak buraya bak, kameraya çekiliyorsun” ifadelerini kullandığı, bu nedenle, katılanın, sanık ... tarafından çekilen görüntülü kayıttan haberdar olduğu ve zımni rıza gösterdiğinin kabulü gerektiği, elde edilen kayıtların, katılanın ve eşinin başkalarınca görülmesi ve bilinmesini istemediği, hukuk tarafından gizliliği ve korunması temel bir şahsiyet hakkı kabul edilmiş özel yaşam alanına ilişkin bir faaliyete ilişkin olmadığı ve kaydedilen görüntülerin de ifşa edilmediği anlaşıldığından, sanıkların beraatlerine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir. Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından faillerin kastlarının bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, sübuta, suçun yasal unsurlarının oluştuğuna ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,Hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm fıkrasında, sanık hakkında beraat hükmü kurulurken, uygulanan kanun ve maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi, Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun'un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının ilk bendindeki “BERAATLERİNE,” ibaresinden önce gelmek üzere “CMK'nın 223/2-c maddesi gereğince” ibareleri ilave edilmesi suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.