Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 24002 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 2096 - Esas Yıl 2014
Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : TCK'nın 89/4, 22/3, 62, 50/4, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin ve katılanlar vekilinin, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; Olay günü saat 17.30 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki traktörü ile ilçenin pazarının kurulu olduğu 7 metre genişliğinde iki tarafında yaya kaldırımı ve pazar sergilerinin olduğu trafiğe açık caddede seyir halindeyken, pazarda alışveriş yapmakta olan katılanın ayağının üzerinden geçip, katılanın ve yanında bulunan puset içindeki çocuğunun yaralanmasına neden olduğu olayda; caddeye girişin yasak olduğuna dair bir işaretin olmadığı dikkate alındığında, bilinçli taksirin koşullarının oluşmadığı gözetilmeden TCK'nın 22/3. maddesinin uygulanması suretiyle, sanık hakkında fazla ceza tayini, Kabule ve uygulamaya göre de; TCK'nın 50/4. maddesinde, taksirli suçlardan dolayı hükmolunan hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, ancak; bu hükmün bilinçli taksir halinde uygulanmayacağı hükmüne rağmen, mahkemece bilinçli taksir hükümleri uygulanmak suretiyle hükmedilen 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezasının uzun süreli olduğu gözetilmeden adli para cezasına çevrilmesi, Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 27.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.