Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : CMK'nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, kusura ve bilirkişi raporuna ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; Hükmün gerekçesinde sanığın kusursuz olduğu kabul edilerek beraatine hükmedildiği halde hüküm fıkrasında "üzerine atılı suçu işlediğine dair mahkumiyetini gerektirir her türlü şüpheden uzak, kesin ve yeterli delil elde edilemediği" nedeniyle beraatine karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1. fıkrasındaki "sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair mahkumiyetini gerektirir her türlü şüpheden uzak, kesin ve yeterli delil elde edilemediği" ibarelerinin hükümden çıkartılıp yerine “üzerine atılı suç aç??sından kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK'nın 223/2-c maddesi uyarınca” ibarelerinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan beraate ilişkin hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.