Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 23800 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 8241 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokmaHüküm : TCK'nın 179/2, 62, 50/1-a. maddeleri gereğince mahkumiyet Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve vasisi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:12.02.2013 günü saat 22:00 sıralarında hakkında yakalama kararı bulunan sanık ...'un sevk ve idaresindeki ... plaka sayılı araç ile Yazlık kavşağı üzerinde görülmesi üzerine emniyet ekiplerince takibe alındığı, takip sırasında emniyet ekiplerince sanığın megafon ve siren ile ikaz edilmesine rağmen ara sokaklarda kaçmaya devam ettiği, takibin devam ettiği sırada ... Mahallesi, ... nolu sokak üzerinde takibe katılan polis memuru ...'ın sevk ve idaresindeki ... sivil tahsis plakalı hususi otomobile sağ yan tarafından çarpmasından sonra yakalanan sanığın aynı tarihte aldırılan adli raporuna göre, 124 promil alkollü olduğunun tespit edildiği olayda; TCK'nın 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi gözetilerek, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca asgari hadden uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, asgari hadden cezaya hükmedilmesi; aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle bozma nedeni yapılmamıştır.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, atılı suçu işlemediğine, vasinin sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;1) Hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, sanık hakkında temel cezanın tayini sırasında uygulama maddesi olan TCK'nın 179/3. maddesine yer verilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,2) 05.07.2012 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 Sayılı Kanunun 100. maddesiyle CMK'nın 324/4. maddesinde eklenen “Devlete ait yargılama giderlerinin 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106 ncı maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir.” şeklindeki cümle ile yargılama giderilerinin tahsili bakımından 6183 sayılı Kanunun 106. maddesine atıfta bulunulduğu, anılan maddede “Yapılacak takip sonunda tahsili imkansız veya tahsili için yapılacak giderlerin alacaktan fazla bulunduğu anlaşılan ve 213 sayılı Kanun kapsamına giren amme alacaklarında 10 Türk Lirasına (10 Türk Lirası dahil), diğer amme alacaklarında 20 Türk Lirasına (20 Türk Lirası dahil) kadar amme alacakları, amme idarelerinde terkin yetkisini haiz olanlar tarafından tahsil zamanaşımı süresi beklenilmeksizin terkin olunabilir. Bakanlar Kurulu, bu tutarları topluca veya ayrı ayrı on katına kadar artırmaya yetkilidir” düzenlemesine yer verildiği, incelemeye konu dosyada yargılama giderlerinin 8 TL olduğu ve CMK'nın 324/4. maddesi uyarınca bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, sanıktan tahsiline karar verilmesi,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün (1) nolu bendine "TCK'nın 179/2. maddesi" ibaresinden önce gelmek üzere “TCK’nın 179/3. maddesi delaletiyle ” ibarelerinin yazılması ve yargılama giderine ilişkin 6. bentte yer alan “sanıktan tahsiline” ibarelerinin hükümden çıkartılarak yerine “CMK'nın 324/4. maddesi gereğince hazine üzerinde bırakılmasına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.