Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 23683 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 6551 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi :Ağır Ceza MahkemesiDava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminatHüküm : 5.010,86 TL maddi, 4.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesi Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;Tazminat davasının dayanağını oluşturan İstanbul 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/285 Esas – 2011/283 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) taksirle öldürme suçundan tutuklu kaldığı ve yargılama sonunda 06.10.2011 tarihinde beraatine hükmedildiği, kararın 14.10.2011 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 16.01.2012 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmış; 16.01.2012 olan dava tarihinin gerekçeli karar başlığında 16.01.2013 olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı kabul edilmiştir. Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; 29/05/1957 tarih ve 4-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında belirtildiği üzere, ait olduğu davada hüküm altına alınması gereken vekalet ücreti, yargılama giderleri kapsamında olup bu hak asıl davadan bağımsız olarak dava konusu yapılamayacağından ceza davasında ödenmeyen vekalet ücretinin, maddi tazminat kapsamına dahil edilemeyeceği gözetilmeden, davacı lehine beraat kararının verildiği tarihte geçerli Avukatlık Asgari Ücret tarifesine göre belirlenen 2.200 TL tutarındaki vekalet ücretinin maddi tazminat hesabına dahil edilmesi suretiyle maddi tazminatın fazla tayini, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; maddi tazminat miktarının 2.810,86 TL'ye indirilmesi suretiyl, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.