Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 23231 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 29481 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç :Taksirle yaralamaHüküm :TCK'nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 51/1-3-6. maddeleri gereğince mahkûmiyet Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Olay günü gündüz saat 16:25 sıralarında açık havada, meskun mahal dışında, bölünmemiş, 2 yönlü, 7 metre genişliğindeki yüzeyi kuru, asfalt kaplama, eğimsiz düz yolda idaresindeki otomobille seyir halinde bulunan sanığın, arka taşıt trafiğini kontrol etmeden kontrolsüzce sola dönmesi üzerine, arkasından gelen ve katılanın yönetiminde bulunan motosikletin önünü kapatması sonucu her iki aracın sağ şerit üzerinde çarpışmaları şeklinde gelişen ve mağdurun hayati tehlike geçirmeksizin basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek, vücutta hayati fonksiyonlarına etkisi ağır (6.) derecede kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralanmasıyla sonuçlanan olayda; her ne kadar hükmün gerekçe kısmında, “sanığın kusur durumu, suçun işleniş şekli, meydana gelen zararın niteliği ve ağırlığı dikkate alınarak hapis cezasının alt sınırdan tayini yoluna gidilerek” ibarelerine yer verilmiş ise de, sanığın tam kusurlu olması, meydana gelen zararın ağır olması nedeniyle, belirtilen hususların aslında teşdit nedeni yapıldığı ancak maddi hata sonucu bu şekilde yazıldığı, mahkemenin alt sınırdan uzaklaşarak ceza tayininde isabetsizlik görülmediğinden; TCK'nın 53/6. maddesi uyarınca sürücü belgesinin geri alınması konusundaki takdir yetkisinin mahkemeye ait olması ve takdirin, sürücü belgesinin geri alınmaması yönünde kullanılmış olması sebebiyle, tebliğnamedeki bozma düşüncelerine iştirak edilmemiş; gerekçeli karar başlığında, CMK’nın 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi mahallinde tamamlanabilir eksiklik olarak kabul edilmiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, kusura ve eksik incelemeye ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK'nın 51/7-8. maddesi uyarınca denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi halinde cezanın kısmen veya tamamen infazına karar verileceğinin ve denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılacağının kararda belirtilmemesi, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanun'un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 9. bendinin sonuna “Sanığın, TCK’nın 51/7. maddesi uyarınca denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin ihtarına ve TCK'nın 51/8. maddesi gereğince sanık denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılmasına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.