Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 23050 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 6267 - Esas Yıl 2014
Mahkemesi :Ağır Ceza MahkemesiDava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminatHüküm : 2.255,84 TL maddi ve 3.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesiDavacı vekilinin 22.07.2013 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;Tazminat davasının dayanağı olan Ankara 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 2008/58 Esas - 2009/279 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) cinsel saldırı suçundan, 05.09.2007 – 16.11.2007 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz incelemesi sonucu onanmak suretiyle 09.05.2013 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 22.07.2013 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla,Yapılan incelemeye, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Tazminat davasına dayanak teşkil eden ceza davasının yargılaması sırasında beraat hükmü ile birlikte davacı lehine vekalet ücretine de hükmedilmemiş ise de, beraat hükmünün yapılan temyizi üzerine davacı lehine 1.250 TL vekalet ücreti ödenmesine karar verilerek hükmün düzeltilerek onandığının anlaşılması karşısında, 1.250 TL vekalet ücretinin maddi zarara eklenmesi suretiyle maddi tazminatın fazla tayini,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1. fıkrasında yer alan maddi tazminat miktarının 1.005,84 TL’ye indirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.