Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürme, silahla tehditHüküm : Tehdit suçundan beraat, Taksirle öldürme suçundan ceza verilmesine yer olmadığına Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hüküm ile silahla tehdit suçundan beraate ilişkin hüküm, şikayetçiler vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;Vekilleri aracılığıyla katılma isteminde bulunmalarına rağmen, suçun niteliği gerekçe gösterilerek katılma talepleri reddedilen şikayetçiler ..., ..., ... ve ...'in, CMK'nın 260. maddesi uyarınca katılma istemi reddedilenler sıfatıyla hükmü temyiz haklarının bulunduğu şikayetçi ...'in tehdit suçundan, taksirle öldürme suçundan ise doğrudan zarar gören diğer şikayetçilerin hükmü temyiz etmek suretiyle de katılma iradelerini ortaya koydukları saptanmakta CMK'nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmalarına karar verilerek yapılan incelemede;Sanığın kızını kaçırmaya çalışan damadına engel olmak için belindeki silahı doğrultarak "seni öldürürüm" şeklindeki hitabından sonra yaşanan boğuşma sırasında silahın kazaen ateş alması sonucu meydana gelen ölüm olayında eylemin taksirle öldürme suçu ve silahla tehtit suçu kapsamında kaldığının kabulü ile uygulama yapan yerel mahkeme kabulünde bir isabetsizlik bulunmadığından görev yönünden bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.1-Sanık ...'nın silahla tehdit suçundan beraatine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:Yapılan yargılama sonunda, suçun sanık tarafından işlenmesine rağmen olayda hukuka uygunluk nedeninin bulunduğu gerekçesi gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanlar vekilinin eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,2- Sanık ... hakkında taksirle öldürme suçundan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükme yönelik temyiz incelemesine gelince; ../. -2-Oluşa ve dosya kapsamına göre, kızının, damadı ve torunları tarafından zorla bir araca bindirilerek götürülmek istendiğini gören sanığın, kızınında bağırarak yardım istemesi üzerine evden çıkarak olay mahalline doğru elinde tabanca ile koşarak geldiği, tabancayı damadı ...'e doğrultarak "kızımı bırakmazsan seni vururum" dediği ve elindeki silahı yere doğrultarak aralarında 3-4 metre mesafe olduğu halde yere doğru birkaç el ateş ettiği, bu sırada katılan ...'un sanığın tabancayı tutan elinden tuttuğu ve boğuşmaya başladıkları, katılan ve sanığın birlikte olay mahallinin yan tarafındaki 30-40 cm alçaklıkta bulunan bahçeye düştükleri, boğuşma esnasında tabancanın bir iki el ateş aldığı, bu sırada olay mahallinde tarafları ayırmaya çalışan sanığın eşinin tabancadan çıkan kurşunla vurulduğu olayda, sanığın eyleminde bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu ve tayin olunan cezasında bu nedenle 5237 sayılı TCK'nın 22/3. maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 10.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.