Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-a-b, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Dosya içeriği ve mahkemenin kabulüne göre; tam ve asli kusurlu olarak katılan hakkında aldırılan rapora göre, katılanın “Tanı= Opere Sağ Femur Kırığı/ Hastanın yapılan fiziki muayenesinde: Sağ alt ekstremite de yaklaşık 2 cm. kısalık olup, sağ alt ektremite dolaşım, motor, duyu muayenesi doğaldır.Sağ kalçada dış rotasyon kısıtlılığı (ciddi) mevcut..." olacak şekilde yaralanmasına sebebiyet veren sanık hakkında, katılanda meydana gelen yaralanmanın niteliğine ilişkin tanzim edilen raporda, sanığın eyleminin TCK’nın 89. maddesinin 2. fıkrasının hangi bendine girdiği belirtilmemiş ise de; 2. fıkrada sayılan hususların yalnızca bir kez yarı oranında artırım öngörmesi, katılanda meydana gelen yaralanmada, vücudunda kemik kırığının oluştuğunun sabit olması, temel ceza tayininde de bir isabetsizlik görülmemesi karşısında; tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştirYapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine, eksik incelemeye ve kusur durumuna ilişkin; katılanlar vekilinin ise sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Katılan hakkında tanzim edilen Ondokuzmayıs Üniversitesi’nin 27/03/2013 tarihli raporunda, katılanda meydana gelen yaralanmanın, TCK’nın 89/2-a maddesinde düzenlenen, duyuların veya organların birinin işlevinin sürekli zayıflaması niteliğinde olduğu sabit olmadığı halde, sanık hakkında ayrıca 89/2. maddesinin (a) bendinin de uygulanması,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 2. bendinde yer alan “2-a ve” ibaresinin hükümden çıkarılmak suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.