Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 22830 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 318 - Esas Yıl 2014
Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : TCK’nın 89/4, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Taksirli suçlarda, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken, suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, maddede öngörülen cezanın üst sınırı da nazara alınmak suretiyle, adalet, hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, asli kusurlu sanık hakkında temel ceza belirlenirken, alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği halde asgari hadden ceza tayini; aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, mahkumiyet hükmü verilemeyeceğine ve katılanın aracının masraflarının karşılandığına; mahalli Cumhuriyet savcısının ise, talebe rağmen sanık hakkında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmediğine ve duruşmalara katılmayan Cumhuriyet Savcısının temyiz süresinin ne zaman başlayacağının karar yerinde belirtilmediğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanık hakkında hükmolunan 5 ay hapis cezasının, adli para cezasına çevirmenin yasal dayanağını oluşturan TCK'nın 50/1-a. maddesinin gösterilmemesi ve hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirtilmeden doğrudan adli para cezasına hükmedilerek TCK'nın 52/3. maddelerine maddelerine aykırı davranılması,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine ilişkin 3. bendin “Sanığa tayin edilen kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezası TCK nun 52/2 maddesi gereğince ve her günü takdiren 20 TL üzerinden paraya çevrilerek 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,” ibarelerinin hükümden çıkartılarak yerine “Sanığa verilen 5 ay hapis cezasının sanığın şahsi, sosyal ve ekonomik durumu ile suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK'nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK'nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 150 tam gün olarak belirlenmesine; TCK'nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 3.000-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ilişkin bendin yazılması suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.