Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 22301 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 29971 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : TCK'nın 89/4, 62, 53/1, 51/1-3-6-7-8. maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, kusura ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine; katılanlar vekilinin, sanığın asli kusurlu olduğuna, cezanın ertelenmemesi gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Taksirli suçtan mahkum olan sanık hakkında TCK.'nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasındaki hak yoksunluğuna ilişkin üçüncü fıkranın hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.