Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 22169 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 30178 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Taksirle YaralamaHüküm : TCK'nın 89/1, 89/2-b, 22/3, 62, 53, 58/6-7, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyetTaksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ile mahalli Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;1-Mahalli Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin incelenmesinde;Üst Cumhuriyet savcıları ile mahalli Cumhuriyet savcılarının sulh ceza mahkemesi kararlarını 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 310. maddesi gereğince tefhim tarihinden itibaren bir ay içinde temyiz etmeleri mümkün olup, 09.05.2013 tarihinde tefhim edilen hükme karşı 09.06.2013 tarihine kadar temyiz kanun yoluna başvurulması gerekirken, sürenin görüldü ile başlatılması suretiyle 14.06.2013 tarihinde yapılan temyiz istemi süresinde bulunmadığından mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK'un 310 ve 317. maddeleri uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE ;2-Sanığın temyiz isteminin incelenmesine gelince;Dosya içeriğine göre asli kusurlu olduğu kabul ve tespit edilen sanık hakkında, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, meydana gelen zararın ağırlığı, maddede öngörülen cezanın alt sınırı da nazara alınmak suretiyle, uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği nazara alınmadan, asli kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu bir kişinin kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralanmasına neden olan sanık hakkında adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde eksik cezaya hükmolunması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; yine TCK'nın 61/2. maddesine aykırı olarak, TCK'nın 22/3. maddesinin aynı Kanunun 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezadan sonra uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, sonuç cezanın değişmemesi ve hükmün sonucuna etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;a-Taksirli suçlarda TCK'nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,b-Sanığın tekerrüre esas alınan Alanya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2006/72 esas ve 2006/102 sayılı ilamının, kasıtlı suça ilişkin olması sebebiyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,c-Kaza tespit tutanağında sanığın sürücü belgesinin bulunmadığının belirtilmesine, dosya içeriğinde sanığın sürücü belgesi örneğine rastlanmamasına rağmen sanık hakkında TCK'nın 53/6. maddesi gereğince 5 ay süre ile sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi;Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükümden TCK'nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm, TCK'nın 53/6. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm ile tekerrür hükümlerinin uygulandığı bölümün çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 07.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.