Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 220 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 13175 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürmeHüküm : 1) Sanıklar ... ve ... haklarında: TCK’nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2. maddeleri gereğince mahkumiyet 2) Sanık ... hakkında: beraat 3) Katılan sanık ... hakkında: TCK'nın 22/6 maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına Taksirle öldürme suçundan sanıklar ... ve ...'ın mahkumiyetlerine, sanık ...'un beraatine ilişkin hükümler sanık ... müdafi, sanık ... ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:Katılan sanık ... müdafi ve katılan ... vekilinin temyiz istemini katılanlar adına yaptığı 03.04.2013 tarihli hakim havaleli süre tutum dilekçesinden anlaşılmış olup, ek teblignamede görüş bildirilen katılan sanık hakkında temyiz isteminin bulunmaması nedeniyle temyiz incelenmesine tabi tutulmamıştır.1- Katılanlar vekilinin sanık ... hakkında verilen beraat kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Yapılan yargılama sonunda, sanık ...'un üzerine atılı suç açısından taksirlerinin bulunmadığı, gerekçesi gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 2- Sanıklar ... ve ...'ın hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına ve oluşa göre, katılanlar vekilinin, bir nedene dayanmayan, sanık ... müdafinin, anılan yerin belediyenin sorumluluğunda olduğuna, sanık ... 'ın anılan şirketlerle sözleşme imzalamadığına bu nedenle bakım onarım güvenlik ile ilgili hususlarda sorumluluğunun olmadığına, hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;a-Sanık hakkında tatbik edilen, uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, TCK'nın 50/4 maddesinin gösterilmemesi ile tam gün sayısının belirtilmemesi suretiyle TCK'nın 52/3 maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 232/6 maddesine muhalefet edilmesi,b-Hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında uygulanacak kanun maddesinin gösterilmemesi,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 5 ve 11. paragrafındaki “50/1-a” ibaresinden önce gelmek üzere “50/4. maddesi gereğince 760 gün adli para cezasına çevrilmesine ” ibaresinin yazılması, ile hükmün 6. ve 12. paragrafının başına “TCK’nın 52/4. maddesi gereğince” ibaresinin ilave edilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.