Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 22 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 11879 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Hakaret, Tehdit, Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirmeHüküm : 1- TCK'nın 125/1-4, 43/1, 53/1-a,b,c,d,e maddeleri uyarınca mahkumiyet 2- TCK'nın 106/1-1.cümle, 43/1, 53/1-a,b,c,d,e maddeleri uyarınca mahkumiyet 3- TCK'nın 136/1, 43/1, 53/1-a,b,c,d,e maddeleri uyarınca mahkumiyet Hakaret, tehdit, verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Dosya içeriği, sanığın ikrar beyanı, mağdurun tutarlı anlatımları ve araştırma içeriklerine göre; sanığın, mağdur ile arkadaşlık kurarak duygusal ilişki yaşadığı, mağdurun ilişkiyi bitirerek ayrılmak istemesi ve hakkında çeşitli suçlardan Cumhuriyet Başsavcılığına şikayetçi olması üzerine, aynı suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik tarihlerde Cumhuriyet Başsavcılığına gönderdiği mektuplarda, mağdura, kahpe, terbiyesiz, kancık, fahişe, dolandırıcı vb. sözlerle hakaret edip, mağduru, bıçaklayacağını, sakat bırakacağını, yüzünü tanınmayacak hale getireceğini, öldüreceğini, ailesine zarar vereceğini yazarak tehdit ettiği, mağdurun ad ve soyadı, fotoğrafı ve telefon numaraları ile “...Oryantal Dansöz” şeklinde kartvizit bastırarak mağdurun bulunduğu yerdeki esnaflara ve baro temsilciliğine göndermek suretiyle kişisel veri niteliğindeki bilgilerini yaydığı, atılı suçların bu şekilde sübut bulduğu anlaşılmakla, sanığın ayrı ayrı mahkumiyetine dair kabulde isabetsizlik görülmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, eksik inceleme ve araştırmaya ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanık hakkında TCK'nın 53. maddesi tatbik edilirken, 3. fıkraya aykırılık oluşturacak şekilde TCK’nın 53. maddesinin (1). fıkrasının (c) bendindeki hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğuna, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından “koşullu salıverilme tarihine kadar” diğer kişiler yönünden ise, “hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar” devamına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 53. maddenin uygulanmasına ilişkin paragrafın 53/1-c bendine ilişkin kısmının çıkartılarak, yerine, “Sanığın 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen haklardan, kendi alt soyu açısından aynı Kanunun 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler bakımından 5237 sayılı TCK'nın 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesine, hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle, hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.