Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2196 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 23992 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralama Hüküm : TCK'nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet. Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, olayda kusurunun bulunmadığına, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin belirtilmemesi suretiyle 5237 sayılı TCK'nın 52/3-4. maddesine aykırı davranılması, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının 4. bendinin 3. satırında yer alan "tahsiline" kelimesinden sonra gelmek üzere "ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.