Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2181 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 31776 - Esas Yıl 2012





Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokmaHüküm : TCK'nın 179/2, 62/1, 58/6, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:TCK'nın 58. maddesinde tekerrür hükümlerinin uygulanabilmesi için önceden işlenen suçun kesinleşmesinin yeterli olduğu, söz konusu suçtan beş yıl ve daha az süreli hapis yada adli para cezasına mahkumiyet halinde bu cezanın infazından itibaren 3 yıl geçtikten sonra uygulanamayacağının düzenlendiği, sanığın adli sicil kaydında bulunan ve mahkemece de tekerrüre esas kabul edilen sanığın TCK'nın 86/2, 62, 51/1-3. maddeleri gereğince 3 ay 10 gün erteli hapis cezasına mahkumiyetine ilişkin Ödemiş Sulh Ceza Mahkemesinin 24.03.2008 tarihinde kesinleşen 2007/572-143 E, K sayılı ilamının 24.03.2009 tarihinde infaz edilmiş sayıldığı, bu tarihten itibaren 3 yıl geçmeden dava konusu suçu işlediği, bu nedenle mahkemece TCK'nın 58/6. maddesinin uygulanmasında isabetsizlik bulunmadığından bozma öneren görüşe iştirak edilmiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın, bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;5237 sayılı TCK'nın 53/1-c maddesinde belirtilen velayet, vesayet ve kayyımlığa ait hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca sadece kendi alt soyu açısından koşullu salıverme süresine kadar uygulanabileceği, alt soy haricindeki kişiler yönünden ise, yoksunluğun, hapis cezasının infazına kadar devam edeceğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden TCK'nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin 7. paragrafın hükümden çıkartılarak, yerine "Sanığın, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının a, b, d, e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen haklardan ise, kendi alt soyu açısından aynı kanunun 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler bakımından 5237 sayılı TCK'nın 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" ibaresi eklenmek suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.