Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 21605 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 11921 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürme Hüküm : TCK 85/1, 62/2, 50/4. maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, oluşa, kusur durumuna, ertelememeye, hükmün açılanmasının geri bırakılması gerektiğine, cezanın fahiş olduğuna, beraat kararı verilmesi gerektiğine, eksik inceleme ve yetersiz araştırma sonucu usul ve kanuna aykırı karar verildiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine ancak;Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" kıstaslarının uygulanamayacağı dikkate alınmadan, sanık hakkında temel cezanın belirlenmesinde, " amaç ve saik'' kıstasının gerekçe olarak gösterilmesi,İsabetsiz olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğundan hüküm fıkrasının birinci bendinden “amaç ve saik" ibarelerinin çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.