Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç :Taksirle öldürmeHüküm :Sanık ... hakkında; beraat,Sanıklar ... ve ... hakkında; TCK'nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet Taksirle öldürme suçundan sanıklar ... ve ...'ın mahkûmiyetlerine, sanık ...'ın beraatine ilişkin hükümler, sanık ... müdafii, katılan vekili ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:1- Katılan vekilinin, sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;13.03.2012 günlü oturumda sanıklar ..., ... ve ... hakkında açılan kamu davasına katılan ve ölenin annesi olan ...'nin, 14.03.2012 tarihli ek iddianameyle sanık ... hakkında açılan kamu davasında usulüne uygun olarak katılma talebinde bulunmadığı ve bu sanık yönünden mahkemece alınmış bir katılma kararı bulunmadığı, sanık ... hakkında açılan davada katılan sıfatını almayan şikayetçi adına vekilinin hükmü temyize yetkisinin bulunmadığı anlaşıldığından, vekili, sanık ...'a yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,2- Sanıklar ... ve ... hakkında verilen mahkûmiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;Gerekçeli karar başlığında CMK’nın 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi mahallinde tamamlanabilir eksiklik olarak kabul edilmiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ... müdafii ve sanık ...'nun, kusura ve eksik incelemeye; katılan vekilinin ceza miktarına, sanıklar hakkında takdiri indirim hükmünün uygulanmasının ve hükmolunan hapis cezalarının adli para cezasına çevrilmesinin hakkaniyete aykırı olduğuna ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanıklar hakkında hükmolunan 2 yıl 1 ay hapis cezalarının TCK'nın 49/2. maddesi uyarınca kısa süreli olmaması nedeniyle, hükümlerin esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısımlarında, hürriyeti bağlayıcı cezaları adli para cezasına çevirmenin yasal dayanağını oluşturan TCK'nın 50/4. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,İsabetsiz olup, hükümlerin bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanun'un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 3. bendinin 3. alt paragrafında yer alan “50/1-a” ibaresinden önce gelmek üzere “50/4. maddesi yollamasıyla TCK'nın” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 31.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.