Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürmeHüküm : TCK’nın 85/1, 62/1 ,50/4,50, 52/4, 63, 5275 sayılı Kanunun 106/3.maddeleri uyarınca mahkumiyet Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Meydana gelen kazada hayatını kaybeden ...’ın babası olan ve yargılama sırasında müşteki sıfatıyla beyanı alınan...’ın sanık hakkında şikayetçi olmadığını bildirmesi karşısında, tali kusurlu olan ve adli sicil kaydında, 6352 sayılı Kanun’un 82.maddesi ile yürürlükten kaldırılan yasa ile suç olmaktan çıkarılan 5237 sayılı Kanun’un 142/1-f maddesini ihlalden sabıkası bulunan sanık hakkında; hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığı kararı verilirken, sanığın sabıkalı olmasının gerekçe olarak gösterilmesi, yasal olmamakla beraber, dosya kapsamından, sanığın müştekinin zararını gidermediğinin anlaşılması karşısında, 5271 sayılı CMK'nun 231.maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması düzenlemesinin zararın giderilmemiş olması nedeniyle uygulanamayaca??ı anlaşıldığından, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;1-TCK'nın 52. maddesi 4. fıkrası, son cümlesi uyarınca “taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin" ihtarı yerine 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi uyarınca ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi, 2- Sanık hakkında hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi ve taksitlendirme sırasında yasal dayanak olan kanun hükümlerinin gösterilmemesi ve adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirtilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 232/6. maddesi ile TCK'nın 52/3. maddelerine aykırı davranılması, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 2. paragrafının son cümlesindeki 5275 sayılı yasa ile ilgili bölümün hükümden çıkarılarak, yerine “TCK’nın 52/4 maddesi son cümlesi gereğince, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına" ibaresinin yazılmasına; aynı paragrafta hükmün adli para cezasına çevirmeye ilişkin bölüme "Sanığa verilen hapis cezasının sanığın sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler göz önüne alınarak TCK'nın 50/1-a-4 maddeleri gereğince adli para cezasına çevrilmesine, TCK'nın 52/3 maddesi gereğince hapis cezasının 605 gün olarak kabulüne, TCK'nın 50/1-a ve 52/2 maddesi gereğince bir günlüğü taktiren 20-TL üzerinden paraya çevirilerek 12.100- TL ADLİ PARA CEZASINA ÇEVRİLMESİNE, ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.