Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : TCK' nın 89/4, 62/1, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyetTaksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanık tam kusurlu ise de katılanların basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandıkları nazara alındığında tayin edilen ceza miktarında bir isabetsizlik bulunmadığı, sanığın ileride suç işlemeyeceği konusunda kanaat oluşmadığı gerekçesi ile TCK'nın 51. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına ilişkin gerekçenin de yasal ve dosya kapsamı itibariyle mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla tebliğnamede bozma öneren (1) ve (2) nolu görüşlere iştirak edilmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, beraatine karar verilmesi gerektiğine, TCK'nın 51. maddenin uygulanmama gerekçesinin gösterilmediğine, mahalli Cumhuriyet savcısnın bilinçli taksirin oluştuğuna ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında TCK'nın 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluğuna hükmedilmesi,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin 1-c fıkrasının çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.