Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 21252 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 5219 - Esas Yıl 2014
Mahkemesi :Ağır Ceza MahkemesiDava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminatHüküm : 7.892,13 TL maddi ve 9.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesi Davacı vekilinin 11.09.2012 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;Tazminat davasının dayanağı olan Erzurum 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 2009/627 Esas - 2012/48 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan, 04.06.2010 – 11.11.2010 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 16.05.2012 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 11.09.2012 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla, Yapılan incelemeye, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya g??re, davacı vekilinin tüm; davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Davacının 04.06.2010 – 11.11.2010 tarihleri arasında 160 gün süreyle tutuklu kaldığı, tutuklanmadan önce çiftçilik yaptığını iddia eden davacının bu dönem içerisinde maddi zararını vergi kaydı, gelir vergisi beyannamesi gibi resmi bir belgeyle ispatlayamadığı nazara alınıp, davacının vasıfsız bir işçi gibi değerlendirilerek tutuklu kaldığı dönemde 16 yaşından büyükler için geçerli net asgari ücret üzerinden kesinti yapmadan hesaplanacak 3.115,84 TL’nin maddi zarar olarak ödenmesine karar verilmesi gerekirken, hesap hatası sonucu maddi tazminatın fazla belirlendiği bilirkişi raporu hükme esas alınarak maddi tazminatın fazla tayini ve 29/05/1957 tarih ve 4-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında belirtildiği üzere, ait olduğu davada hüküm altına alınması gereken vekalet ücreti, yargılama giderleri kapsamında olup bu hak asıl davadan bağımsız olarak dava konusu yapılamayacağından ceza davasında ödenmeyen vekalet ücretinin, maddi tazminat kapsamına dahil edilemeyeceği gözetilmeden, davacı lehine beraat hükmünün verildiği tarihte geçerli Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinde belirlenen vekalet ücretinin maddi tazminata dahil edilmesi suretiyle fazla tayini, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 1. bendinin hükümden bütünüyle çıkartılarak yerine 1. bent olarak “Davacının maddi tazminat talebinin kısmen kabulü ile, 3.115,84 TL maddi zarar ile 1.575 TL teminat mektubu masrafı olmak üzere toplamda 4.690,84 TL maddi tazminatın işlem tarihi olan 04.06.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte, davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.