Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2119 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 6012 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürme Hüküm : TCK'nın 85/1, 62/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Suç tarihinde, 131 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın, idaresindeki otomobili ile seyri sırasında, olay mahalline geldiğinde, sol şerit üzerinde duraklama yaptığı sırada, arka taraftan gelen ölenin idaresindeki kamyonla sanığa ait yol üzerinde bulunan otomobile çarpması şeklinde meydana gelen olayda, sanığın bilinçli taksirle hareket ettiği ve hakkında tayin edilecek ceza üzerinden TCK'nın 22/3. maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde hüküm tesis edilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, hükmün esasını oluşturan kısa kararda sanık hakkında temel ceza olarak 4 yıl hapse hükmedildiği belirtilmiş olmasına karşın, gerekçe kısmında, 4 ay hapis cezası takdir edildiğinin belirtilmiş olması mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı olarak değerlendirilmiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, eksik inceleme ile karar verildiğine ve sanığın lehine olan hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak; TCK'nın 53/6. maddesinde trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet halinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği belirtilmiş olmasına karşın, sanığa ait sürücü belgesinin 3 yıl 4 ay süre ile geri alınmasına karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün dödüncü paragrafındaki, "3 YIL 4 AY" ibaresinin "3 YIL" olarak değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.