Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Özel hayatın gizliliğini ihlal Hüküm : TCK'nın 134/1, 134/2-son cümle, 53/1-a, b, c, d, e maddeleri uyarınca mahkumiyet Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Dosya içeriği, sanık savunmaları, katılanın tutarlı anlatımları ve bilirkişi raporlarına göre; sanık ile katılanın yaklaşık üç aydır cinsel birliktelik yaşadıkları, olay günü, sanığın, evindeki odaya gizli bir cep telefonu yerleştirerek rıza olmaksızın katılanla cinsel ilişki anına ilişkin video görüntülerini kaydettiği, atılı suçun bu şekilde sübut bulduğu anlaşılmakla, sanığın mahkumiyetine dair kabulde isabetsizlik görülmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın eksik araştırmaya, sübuta ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;Hükmün gerekçesinde özel hayatın gizliliğinin görüntü ve seslerin kayda alınması suretiyle ihlal edildiğinin belirtilmesine karşın, hüküm fıkrasında, eylemin internette yayın yapmak suretiyle gerçekleştirildiğinden bahisle temel cezada TCK'nın 134/2-son cümle uyarınca arttırım yapılarak gerekçe ile hükmün karıştırılması, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün C-2. bendindeki “eylemin internette yayın yapmak suretiyle gerçekleştirdiği anlaşılmakla TCK 134/2-son cümle gereğince” ibarelerinin hükümden çıkartılarak yerine “eyleminde gizliliğin görüntü ve seslerin kayda alınması suretiyle ihlal edildiği anlaşılmakla TCK'nın 134/1-2.cümlesi uyarınca” ibarelerinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.