Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : TCK’nın 89/4, 50/1-a, 52/4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanık hakkında hükmedilen hapis cezası, gün para cezasına çevrilirken, esas alınan tam gün sayısının kararda gösterilmemiş olması, ve tayin edilen gün adli para cezasının miktarının belirlenmesinde TCK'nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,İsabetsiz olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının, 3. bendine “gereğince” ibaresinden sonra gelmek üzere “52/2” ve devamında yer alan “ hesabıyla” ibaresinden sonra gelmek üzere “730 tam gün karşılığı adli para cezasına çevrilmesine” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.