Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : CMK'nın 223/2-c maddesi uyarınca beraat Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından failin taksirinin bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanın, kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak; Hükmün gerekçesinde sanığın kusursuz olduğu kanaatine varılarak hakkında beraat kararı verildiğinin kabulüne rağmen hüküm fıkrasında "sanığın üzerine atılı suçun unsurları oluşmadığı nedeniyle beraatine karar verilmesi", Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; beraate ilişkin hükmün 1. fıkrasındaki "atılı suçun unsurları oluşmadığından" ibarelerinin çıkarılıp yerine "üzerine atılı suç açısından kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK'nın 223/2-c maddesi” ibarelerinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.