Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç :Taksirle yaralamaHüküm :TCK'nın 89/4, 22/3, 62, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanığın sevk ve idaresindeki çekiciyle ışık kontrollü kavşağa geldiğinde kendisine kırmızı ışık yanmasına rağmen durmayarak, yoluna devam ettiği sırada, seyrine göre sağ tarafından kavşağa giriş yapan katılan ...'ın, sevk ve idaresindeki otomobile çarptığı olayda bilinçli taksirin koşulları oluşmasına rağmen, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 22/3. maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından; sürücü belgesinin onaylı örneği getirtilmeden TCK'nın 53/6. maddesi uyarınca geri alınmasına karar verilmesi, Ulusal Yargı Ağı sisteminden temin edilen ve dosya içine konulan, sanığa ait sürücü belgesinin, suç tarihi itibariyle ve halen geçerli olduğunun anlaşılması sebebiyle bu hususlar bozma konusu yapılmamış; gerekçeli karar başlığında CMK’nın 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi, mahallinde tamamlanabilir yazım eksikliği olarak kabul edilmiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, kusura, hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine, lehe hükümlerin uygulanmasına ve eksik incelemeye ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanık hakkında temel cezanın belirlenmesi esnasında, failin kusurunun göz önünde bulundurulmasına ilişkin düzenlemeyi içeren TCK'nın 22/4. maddesi yerine, uygulama maddesinin 22/3 olarak gösterilmesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun'un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1. paragrafında yer alan “22/3” ibaresinin “22/4” olarak değiştirilmesi suretiyle, eleştirilen hususlar dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.