Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 20605 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 29320 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç :Taksirle yaralamaHüküm :Beraat Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından failin taksirinin bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;Hükmün gerekçesinde ve hükümde, sanığın kusursuz olduğu gerekçe gösterilerek beraatine karar verildiğinin belirtilmesine karşın uygulama maddesinin “CMK 223/2-c” yerine, “CMK 223/2-b” olarak yanlış gösterilmesi suretiyle CMK'nın 232/6 maddesine aykırı davranılması,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 1. paragrafında yer alan “223/2-b” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine, “223/2-c” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.