Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : TCK'nın 89/4, 62/1, 51/1-3-6-7-8. maddelerince mahkumiyet,Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanığın idaresindeki araçla yol kenarında park edilmiş minibüsü sollarken henüz şeridine tam olarak giremeden karşıdan gelen araçla çarpışması şeklinde gerçekleşen olayda asli kusurlu olduğu halde temel cezanın alt sınırdan tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, mağdurların şikayetçi olup, cezanın da ertelenmiş olması nedeniyle tebliğnamenin 2. bendinde yazılı görüşe iştirak edilmemiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 07/07/2009 tarih, 2009/9-62-191 sayılı kararında da belirtildiği üzere taksirli suçtan temel ceza tayin edilirken failin güttüğü amaç ve saik ve kasta dayalı kusurunun ağırlığı kriterlerine dayanılamayacağının gözetilmemesi;İsabetsiz olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun'un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının temel cezanın tayinine ilişkin bendinden "sanığın güttüğü amaç ve saik ve kasta dayalı kusurunun ağırlığı" ibarelerinin çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.