Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 20295 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 25643 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Ağır Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürme Hüküm : TCK'nın 85/2, 22/3, 62/1, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK'nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırları arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, bir kişinin öldüğü, mağdur ...'nun hayat fonksiyonlarını ağır (4.) derecede etkiler nitelikte kemik kırığı oluşacak şekilde, mağdur ...'nin hayat fonksiyonlarını ağır (4.) derecede etkiler nitelikte kemik kırığı oluşacak ve sağ üst ekstremitede işlev yitirilmesine neden olacak şekilde yaralandığı olayda tam kusurlu olan sanık hakkındaki temel cezanın asgari hadden daha fazla uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayinine, eksik incelemeye, kusura ve bilinçli taksirin koşullarının oluşmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 20/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.