Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm: TCK'nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri uyarınca mahkumiyet Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, cezanın fazla olduğuna, CMK' nın 231 maddesinin uygulanması gerektiğine ilişkin ve sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "sanığın güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,2-Katılanlar yararına vekalet ücretlerinin katılan asıllar yerine, katılanlar vekillerine verilmesi,İsabetsiz olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanık hakkında verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, hükmün 1. bendinden “amacı" ibaresinin gerekçeden çıkartılması; 8. ve 9. bentte yer alan "katılan vekiline " ibarelerinin " katılanlara" olarak değiştirilmeleri suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.