Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürme Hüküm : TCK'nın 85/1, 22/3, 62, 53/1-6, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanığın idaresindeki araçla düz, zemini kuru ve asfalt yolda, gece vakti aydınlatmanın bulunmadığı meskun mahalde düğün komvoyunun önünde seyri sırasında direksiyon hakimiyetini kaybedip orta refüje çıkıp aracının ön kısmıyla orta refüjde bulunan yayaya çarparak sol bacak ve vücudunun sol kısımlarının çarpmanın etkisiyle parçalanıp ileriye fırlayıp yere düşmesini müteakip öleni altına alıp sürüklediği, organ parçalarının çarpmanın etkisiyle 100 metre civarındaki alana yayıldığı ve aracın fren izi olmadan çarpma noktasından 150 metre ileride durduğu olayda, sanığın idaresindeki araçla 130 promil alkollü halde ve mahal sınırlarının çok üzerindeki bir hızla seyrettiği ve bu nedenle olayda bilinçli taksirin şartlarının oluştuğunun kabulünde isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, kusura, ceza miktarına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine ancak, TCK'nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluğunun taksirli suçlarda uygulama olanağının bulunmadığının gözetilmemesi, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı kanun'un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının hak yoksunluğuna ilişkin 4. bendinin hükümden çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.