Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralama Hüküm : TCK'nın 89/4, 22/3. maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre sanığın diğer temyiz itirazlarının reddine ancak, Olay tarihinde sanığın 0.83 promil alkollü halde idaresindeki araçla viraja aşırı hızla girmesi neticesi aracın yolun sağına savrulup ağaca çarpması neticesinde aracında bulunan 3 kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı, mağdurların, sanıktan şikayetçi olmadıkları, TCK'nın 89/5. maddesi gereğince suçun bilinçli taksirle işlenmiş olsa bile TCK'nın 89/1 maddesi kapsamındaki yaralanmaların takibinin şikayete tabi olduğu, sanığın 20.09.2013 tarihli duruşmada vazgeçmeyi kabul ettiğini açıkça beyan ettiği anlaşıldığından davanın düşmesi yerine yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması Kanuna aykırı olup, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden sanık hakkındaki davanın TCK'nın 73/4. ve CMK'nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 04/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.