Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19925 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 27400 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç: Taksirle yaralamaHüküm : TCK'nın 89/4, 62, 50/1-a, 50/4, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkûmiyetTaksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılanlar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:1-Katılanların temyiz itirazlarının incelenmesinde; Katılanların, yokluklarında verilip kendilerine 04.06.2013 tarihinde tebliğ edilen hükmü, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 23.07.2013 tarihinde temyiz ettikleri anlaşıldığından, aynı Kanunun 317. maddesi uyarınca, temyiz talebinin isteme uygun olarak REDDİNE, 2-Sanığın temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1 ve 22/4. maddelerinde yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK'nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın tam kusurlu olduğunun mahkemece de kabul edildiği somut olayda, sanığın taksirinin yoğunluğu gözetilerek, alt sınır aşılarak hak ve nasafete uygun bir ceza tayini yerine, asgari hadden ceza tayin edilmesi, süresinde bir aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur durumuna ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;TCK'nın 50/6. maddesinin tedbirlerle sınırlı olduğu gözetilmeksizin, sanık hakkında TCK'nın 50/1-a, 52/2. maddeleri gereğince hükmedilen adli para cezasına ilişkin TCK'nın 52/4. maddesi uyarınca ihtarat da yapılmasına rağmen TCK'nın 50/6. maddesinin uygulanması ve tayin olunan hapis cezasının kısa süreli olmasına rağmen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında uygulama yeri bulunmayan TCK'nın 50/4. maddesine de yer verilmesi,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 4. bendindeki "5237 s. TCK. nun 50/a-4" ibaresinin çıkartılarak yerine "TCK'nın 50/1-a" ibaresinin yazılması ve devamında yeralan "5237 s. TCK. nun 50/6 maddesi uyarınca hüküm kesinleştikten sonra C. Savcılığınca yapılacak tebligata rağmen 30 gün içinde seçenek yaptırımın gereklerinin yerine getirilmeye başlanmaması veya başlanılıp da devam edilmemesi halinde mahkememizce hükmolunan hapis cezasının tamamen veya kısmen infazına karar verilip ve verilen hükmün derhal infaz edilmesine," ibarelerinin de çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.