Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19494 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 2057 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi : Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürme Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasına, katılanlar vekilinin eksik incelemeye dayalı olarak karar verildiğine, kusur durumuna ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; Bilinçli taksirin koşullarının bulunmadığı somut olayda, sanık müdafii 21.04.2014 tarihli duruşmada, mahkumiyet kararı verilmesi halinde, lehe olan yasa hükümlerinin uygulanmasını talep ettiği halde, hükmedilen uzun süreli hapis cezasının TCK'nın 50/4. maddesi atfıyla aynı Kanun'un 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesi talebini de kapsayan bu istek hakkında bir karar verilmemesi, Kabul ve uygulamaya göre de: Taksirli suçtan dolayı mahkumiyetine karar verilen sanık hakkında TCK'nın 53/1. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarına hükmedilmeyeceğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 23.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.