Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19398 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 25398 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle YaralamaHüküm : TCK'nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2- 4 maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Tam kusurlu olarak bir kişinin nitelikli, üç kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmalarına neden olan sanık hakkında kusurun ağırlığı ve yaralı sayısı gözetilerek temel cezanın TCK'nın 61 ve 22/4. maddeleri uyarınca asgari haddin üzerinde tayini yerine alt sınırdan ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın eksik incelemeye ve kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanık hakkında hükmedilen 6 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirtilmemesi ve tayin edilen adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında taksit aralığının gösterilmemesi,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün adli para cezasına çevirmeye ilişkin 2. bendindeki "TCK.'nın 50/1-a" ibaresinden önce gelmek üzere "TCK'nın 52/3 maddesi gereğince 150 gün adli para cezasına çevrilmesine” ibaresinin eklenmesi hükmün 2.fıkrasının 5.paragrafındaki “10 eşit” ibaresinden önce gelmek üzere “birer ay ara ile” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.