Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 19371 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 26621 - Esas Yıl 2013
Mahkemesi :Ağır Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürmeHüküm : TCK’nın 85/2, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanık hakkında hükmolunan 2 yıl 6 ay hapis cezasının TCK'nın 49/2. maddesi uyarınca kısa süreli olmaması nedeniyle, hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, hürriyeti bağlayıcı cezayı adli para cezasına çevirmenin yasal dayanağını oluşturan TCK'nın 50/4. maddesinin gösterilmemesi ve hapis cezasının, adli para cezasına çevrilmesi sırasında, adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirtilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. ve TCK'nın 52/3. maddelerine aykırı davranılması,İsabetsiz olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu konuda aynı Kanun'un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 4. bendine “TCK'nın 50/4. maddesi atfıyla aynı Kanun'un 50/1-a maddesi” ibaresinin eklenmesi ve devamında yer alan “18.200 TL” ibaresinden önce “910 gün karşılığı” ibaresinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.