Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürme Hüküm : CMK'nın 223/3-a maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında kurulan, ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hüküm, katılan vekili, üst yer ve mahalli Cumhuriyet savcıları tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: 1-Üst yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin incelenmesinde, Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 06.11.2007 gün ve 167/222 sayılı kararında belirtildiği üzere Ağır Ceza Mahkemesi nezdindeki Cumhuriyet savcılarının yargı çevresindeki Asliye ve Sulh Ceza Mahkemelerinin hükümlerine karşı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 310. maddesi gereğince tefhim tarihinden itibaren bir ay içinde temyiz kanun yoluna başvurabilecekleri, temyiz süresinin görüldü ile değil tefhimle başlayacağı 26/02/2014 tarihinde verilen hükme karşı 07/04/2014 tarihinde yapılan temyiz isteminin süresinde olmadığı anlaşılmakla, üst Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK'un 310 ve 317. maddeleri uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE,2-Katılan vekili ve mahalli Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince, Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısının, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Mahkeme tarafından 26/02/2014 tarihli celsede uyulmasına karar verilen, Dairemizin 2013/18-2013/19715 sayı, 11/09/2013 tarihli kararında, sanığın, aracının hızını yerleşim yeri şartlarına göre ayarlamadığı ve ayrıca, araç kullanamayacak derecede rahatsızlığı bulunmasına karşın araç kullanarak olayın oluşmasına sebebiyet verdiği, bu sebeplerle meydana gelen olayda, kusurunun bulunduğunun nazara alınmaması sebebiyle, hakkında kurulan beraate ilişkin hükmün bozulmasına karar verilmiş olmasına karşın, bozma ilamının birinci kısmı değerlendirme dışı bırakılarak, kabule göre de kısmı esas alınıp, dosya kapsamına uymayacak şekilde, meydana gelen olayda sanığın, davranışlarını yönlendirme yeteneği önemli derecede azaldığı kabul edilerek, ceza verilmesine yer olmadığına dair yazılı şekilde hüküm tesis edilmesi, Kanuna aykırı olup, katılan vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.