Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 19150 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 23233 - Esas Yıl 2014
Mahkemesi : Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralama, basit yaralama, hakaret Taksirle yaralama suçundan katılan sanık....'in, basit yaralama ve hakaret suçundan ise katılan sanık ...'in mahkumiyetlerine ilişkin hükümler; katılan sanık.... müdafii, katılan sanık ... ve katılan ... müdafiileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: 1-Katılan sanık.... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan sanık.... müdafiinin, sanığın kusuru olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 2-Katılan sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan sanık ... ve katılan.. müdafiinin, sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine, sanık ...müdafiinin cezanın az olduğuna ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;TCK'nın 50/2. maddesinin ''Suç tanımında hapis cezası ile adlî para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hâllerde, hapis cezasına hükmedilmişse; bu ceza artık adlî para cezasına çevrilmez'' şeklindeki hükmüne ve TCK'nın 86/2 ve 125/1. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilmesine rağmen sanık hakkında tayin edilen hapis cezalarının adli para cezasına çevrilmesi,Kanuna aykırı olup , katılan sanık müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.