Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 18871 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 4 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürmeTaksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılanlar vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin ve katılanlar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:TCK'nın 50/4. maddesinde, taksirli suçlardan dolayı hükmolunan hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, yargılama sürecindeki davranışları lehine değerlendirilerek TCK'nın 62. maddesi uygulanan sanık hakkında, sanığın kişilik ve sosyal ekonomik durumu da dikkate alınarak, asli kusurlu olduğu tespit ve kabul edilen sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının TCK'nın 50/1-a maddesi gereğince paraya çevrilebileceği gözetilmeksizin, mahkemece anılan hüküm tartışılmaksızın “Sanığa bu suç için verilen sonuç ceza TCK'nın 49/2. maddesinde belirtilen kısa süreli hapis cezası olmadığından, yasal olanak bulunmaması nedeni ile cezanın TCK.nın 50/1. maddesi uyarınca adli para cezasına veya diğer seçenek yaptırımlara çevrilmesine yer olmadığına” şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile TCK’nın 50. maddesinin uygulanmasına yer olmadığ??na karar verilmesi, Kanuna aykırı olup olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeple 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki isteme uygun olarak BOZULMASINA, 03/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.