Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 18410 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 24936 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürme Hüküm : TCK'nın 85/1, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/4, 53/6.maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;Gerekçeli karar başlığında, suç tarihinin 24/09/2009 yerine 23/09/2009 olarak gösterilmesi; mahallinde düzeltibilir yazım yanlışlığı kabul edilmiştir. Sanığın idaresindeki öğrenci servisi olarak kullanılan otobüs ile meskun mahalde bulunan 10 metre genişliğindeki tek yönlü yolda seyrederken, sağ tarafından yola girerek karşıya geçmekte olan yayaya yolun 6. metresinde aracının sol tarafı ile çarpması sonucunda yayanın öldüğü olayda; temel cezanın alt sınırdan bir miktar uzaklaşılarak tayininde isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamedeki temel cezanın tayinine ilişkin bozma düşüncesi ile sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ve suçun işlenmesindeki özellikler dikkate alınarak, hakkındaki hapis cezası adli para cezasına çevrilmesine rağmen, suçu işledikten sonra yargılama sürecindeki davranışları gözetildiğinde pişmanlık duyduğu ve tekrar suç işlemeyeceği konusunda kanaat oluşmadığından bahisle erteleme ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmek sureti ile gerekçelerde çelişki oluşturulmuş ise de; sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının süresi nedeni ile erteleme ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanma imkanı bulunmadığı dikkate alınıp, bu hususa yönelik bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ve müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;1-Sanık hakkında hükmedilen hapis cezası, adli para cezasına çevrilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirtilmemesi, keza bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktarın belirlenmesi sırasında uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesi ile TCK'nın 52/3. maddesine aykırı davranılması,2- Hapis cezasından çevrilen adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında,"ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği" hususuna hükümde yer verilmemesi sureti ile TCK'nın 52/4. maddesine muhalefet edilmesi,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine ilişkin 4. bendinin 3. satırındaki "5237s. TCK'nun 50/1-a" ibaresinin "TCK'nın 50/1-a, 52/2" olarak ve devamında yer alan "uyarınca" kelimesinden sonra gelmek üzere "760 tam gün karşılığı adli para cezasına çevrilmesine ve" ibarelerinin yazılması suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.