Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 17573 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 24943 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürmeHüküm : TCK'nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyetTaksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:Katılanlar vekilinin yüzüne karşı 10.07.2012 tarihinde verilen hükmün, CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra katılanlar vekilinin, 18.07.2012 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin REDDİNE,Sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, sair temyiz itirazlarının reddine ancak;Sevk ve idaresindeki otomobil ile gece vakti, aydınlatmanın bulunduğu meskun mahaldeki iki yönlü yolda, yağmurlu havada seyri sırasında olay yeri yaya üst geçidine 5-6 m kala yolun sağındaki bariyerlerden yola atlayan yayaya çarpması sonucu yayanın öldüğü olayda; sanığın aşamalardaki beyanında 40-45 km hızla seyrederken aracının sağ ön motor kaputu kısmında ses geldiğini, aynı anda aracının ön camının kırıldığını, durduğunda bir kişinin yerde yattığını gördüğünü, ölen yayanın nereden geldiğini görmediğini beyan ettiği, ölen üzerinde yapılan otopside bacaklarında kırık tespit edilmediği nazara alındığında yola atlamış olabileceği, ayrıca bariyerlerden geçişin yasak olmasına karşın ölenin yola girerek kendi can güvenliğini tehlikeye soktuğu, bu nedenle sanığın alabileceği herhangi bir önlem bulunmadığından kusur izafesinin mümkün olmayacağı gözetilerek sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken, oluşa ve dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçelere dayalı olarak yazılı şekilde mahkumiyet hükmedilmesi, Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.