Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : TCK'nın 89/1-2, 62/1, 52 . maddeleri uyarınca mahkumiyet Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, sanığın cezayı ödeme gücü olmadığına, tanıkların yalan beyanda bulunduklarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanık hakkında tayin edilen temel cezanın katılanın kemik kırığı meydana gelecek biçimde yaralanması nedeniyle artırılması ve adli para cezasının tespitinde bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktarın belirlenmesi sırasında uygulanan kanun maddesinin eksik gösterilmesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,İsabetsiz olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının, ikinci paragrafında yer alan “89/2" ibaresinin "89/2-b" ve beşinci paragrafındaki "52" ibaresinin "52/2" olarak değiştirilmeleri suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.