Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 16911 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 19725 - Esas Yıl 2013
Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : TCK'nın 89/1, 62/1, 53/1-2-3, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet, ertelemeTaksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Olay nedeniyle asli kusurlu olan sanık hakkında, temel ceza tayini sırasında asgari hadden uzaklaşmak suretiyle hükmün kurulması ve ... Eğitim ve Araştırma Hastahanesi'nin 28.03.2011 tarihli raporuna göre, katılanın kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığının saptandığı dikkate alınıp, sanığa ek savunma verilmesinden sonra, TCK'nın 89/2-b maddesi gereğince, temel cezada arttırım yapılması gerektiği hususlarının gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; sanığın katılanın zararlarını gidermediği anlaşıldığından, tebliğnamedeki hükmün açıklanmasının geri bırakılması yönüyle bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanık hakkında, taksirli suçlarda uygulanma imkanı olmayan TCK'nın 53/1. maddesinin uygulanması suretiyle hak yoksunluğuna hükmedilmiş olması, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının, hak yoksunluğu uygulamasına ilişkin 1-c bendinin hükümden çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.