Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Tehdit, Hakaret, Özel hayatın gizliliğini ihlal, Şantaj Hüküm : 1- TCK'nın 106/1, 43/1, 53/1-a, b, c, d, e, 58 maddeleriuyarınca iki kez mahkumiyet 2- TCK'nın 125/2-1, 43/1, 53/1-a, b, c, d, e, 58 maddeleri uyarınca iki kez mahkumiyet 3- TCK'nın 134/2, 53/1-a, b, c, d,e, 58 maddeleri uyarıncamahkumiyet 4- TCK'nın 107/2-1, 52/2-4, 53/1-a, b, c, d, e, 58 maddeleri uyarınca mahkumiyet Tehdit, hakaret, özel hayatın gizliliğini ihlal ve şantaj suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanığın ikrar içeren anlatımları, katılanların aşamalardaki tutarlı anlatımları, mesaj tespit tutanakları, CD çözümüne ilişkin bilirkişi raporları, internet sayfa görüntüleri ve tüm dosya kapsamından; sanığın, katılan ... ile arkadaşlık kurarak duygusal ilişki yaşadığı, mağdurun ilişkiye son vererek katılan ... ile evlenmesinden duyduğu tepki ile, katılanları aynı suç işleme kararının icrası kapsamında değişik tarihlerde telefonla arayıp birçok mesaj çekerek, onur, şeref ve saygınlığını rencide edecek sözlerle hakaret edip, hayat ve vücut bütünlüğüne saldırı teşkil eden sözlerle tehdit ettiği, ayrıca, katılanlara e-mail göndererek, katılan ...'in uygunsuz görüntülerini yayacağı tehditi ile para istediği, bilahare, katılan ...'in, birlikte oldukları dönemde çekilen çıplak video görüntülerini katılan ...'e ve babasına göndermek suretiyle ifşa ettiği, atılı suçların bu şekilde sübut bulduğu anlaşılmakla, sanığın, atılı suçlardan ayrı ayrı mahkumiyetine karar verilip, suçun işleniş şekli ve kastın yoğunluğu gözetilerek temel cezaların alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edilmesinde isabetsizlik görülmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, suçların yasal unsurlarının oluşmadığına, lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanık hakkında TCK'nın 53. maddesi tatbik edilirken, 3. fıkraya aykırılık oluşturacak şekilde TCK’nın 53. maddesinin (1). fıkrasının (c) bendindeki hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğuna, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından “koşullu salıverilme tarihine kadar” diğer kişiler yönünden ise, “hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar” devamına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 53. maddenin uygulanmasına ilişkin paragrafın 53/1-c bendine ilişkin kısmının çıkartılarak, yerine, “Sanığın 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen haklardan, kendi alt soyu açısından aynı Kanunun 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler bakımından 5237 sayılı TCK'nın 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesine, hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle, hükümlerin isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.