Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokmaHüküm : TCK'nın 179/3-2, 62, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Olay gecesi, idaresindeki babasına ait otomobil ile, meskun mahaldeki tek yönlü asfalt kaplı yolda, hızla ve olaydan yaklaşık yarım saat sonraki ölçüme göre 2,32 promil alkollü halde seyir halinde olan sanığın, direksiyon hakimiyetini kaybederek seyir yönüne göre sol taraftaki tel örgü ve 12 adet beton bağlantı direklerine çarptığı olayda; araç içinde arkadaşının da bulunmasına rağmen meskun mahaldeki hız sınırlarını aşarak ve yüksek miktardaki alkol oranı ile seyrine devam eden ve daha önce hırsızlık suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilerek denetim süresi içinde iş bu suçu işlediği anlaşılan sanık hakkında, hızıyla orantılı şekilde çarpma sonrası ortaya çıkan zarar ve alkol ölçüm zamanı da dikkate alınarak, tayin olunan ceza miktarında bir isabetsizlik görülmediğinden; tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, eksik incelemeye, suçun unsurları itibarı ile oluşmadığına, alkol miktarına ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanık hakkında TCK'nın 53. maddesi tatbik edilirken, 3. fıkraya aykırılık oluşturacak şekilde TCK'nın 53. maddesinin (1). fıkrasının (e) bendindeki hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğuna, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından "koşullu salıverilme tarihine kadar" diğer kişiler yönünden ise, '"hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar" devamına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükümden 53. maddenin uygulanmasına ilişkin paragrafın 53/1-c bendine ilişkin kısmının çıkartılarak, yerine, "Sanığın 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen haklardan, kendi alt soyu açısından aynı Kanunun 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler bakımından 5237 sayılı TCK'nın 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" bendinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.