Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 16132 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 10075 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle öldürmeHüküm : TCK’nın 85/2, 22/3, 62, 50/1-a-4, 52/2-4, CMUK’nın 326/son, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;TCK'nın 50/4. maddesi gereğince, bilinçli taksir halinde hükmolunan uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanun'un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükümdeki "Suçun işlenmesindeki özellikler, sanığın kişiliği ve sair halleri dikkate alınarak TCK 50/1-a ve 50/4 maddeleri gereğince sanığa verilen 4 yıl 5 ay 10 gün hapis cezasının paraya çevrilerek sanığın 1620 gün karşılığı adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanığın şahsi hali ve ekonomik durumu dikkate alınarak TCK 52/2 maddesi gereğince sanığa verilen adli para cezasının günlüğü takdiren 20 TL'den hesap edilerek sanığın sonuç olarak 32.400,00 TL ADLİ PARA CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA" ilişkin bölümün hükümden çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.