Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokmaHüküm : TCK'nın 179/2, 53/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:5237 sayılı TCK'nın 62. maddesinin uygulanıp uygulanmaması yönünden 5237 sayılı TCK'da hakime geniş bir takdir yetkisi tanınmış olup, takdiri indirim nedenleri ise örnekseme yoluyla sayılmış, ancak bu hallerin sınırlı olmadığı tamamının sayılmasının da mümkün olamayacağı nazara alınarak, benzer durumların da bu kapsamda değerlendirilebileceğini ifade açısından bu husus "gibi" şeklinde ifade edilmiş, 765 sayılı TCK'nın 59. maddesinden farklı olarak, takdiri indirim nedeni olarak kabul edilen hususların kararda gösterilmesi gerektiği belirtilmiştir. Anılan hüküm uyarınca taktiri indirim nedeni uygulandığında, hangi nedenlerle bu müessesenin uygulandığı kararda gösterilecek, uygulanmadığı takdirde ise fiili takdirin bu yönde olduğu kabul edilecek ve bu husus ancak gösterilen gerekçenin yasal ve yeterli olmaması veya fiili takdirin uygulanan diğer müesseler karşısında hukuka aykırılık oluşturduğu ya da dosya kapsamı itibariyle açıkça kanuna aykırı olduğunun saptanması halinde bozma nedeni oluşturacaktır. Olayda takdiri indirim nedenlerinin bulunmadığı kabul edilerek sanık hakkında TCK'nın 62. maddesinin uygulanmamasına karar verilmesindeki mahkemenin takdirine dosya kapsamına göre bir uyumsuzluk veya açık bir hukuka aykırılık bulunmadığından, tebliğnamede bu hususta bozma öneren görüşe iştirak edilmemiş, adli sicil kaydının incelenmesinde, kasıtlı suçlardan birden fazla mahkumiyeti bulunan sanık hakkında suçun işleniş biçimi, sanığın kişiliği nazara alındığında 5237 sayılı TCK'nın 50. madde hükmünün uygulanma şartlarının oluşmadığı gözetilmeden, hapis cezasının para cezasına çevrilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, beraatine karar verilmesi gerektiğine, kastının bulunmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;TCK'nın 53/1 maddesinin hapis cezasının kanuni sonucu olarak uygulandığı gözetilmeden adli para cezasına mahkûm edilen sanık hakkında TCK'nın 53/1. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanun'un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin 4. bendinin çıkarılması suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.