Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 15644 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 23010 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç :Taksirle öldürmeHüküm :TCK'nın 85/1, 62/1, 50/1, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyetTaksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Ovakent Belediyesinden su kanalları tahliyesi işini almış bulunan ...’in işçisi olup, olay yerindeki şantiye haline getirilmiş çocuk parkı içinde idaresindeki traktör kepçe ile geri manevra yapan sanığın, daha evvelden park içinde oynadığını gördüğü 2009 doğumlu ...’e çarparak ölümüne neden olduğu olayda; sanığın asli kusurlu olduğunun tespit ve kabul edilmesi karşısında; iki sınır arasında temel ceza belirlenirken adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun makul bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, asgari hadden daha fazla uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;1-Hükmün gerekçesinde, sanık hakkında TCK’nın 62. maddesinin uygulanmadığı, uygulanmasına ilişkin bendin bilgisayar ortamında başka bir duruşmadan kopyalama nedeni ile sehven kaldığı bildirilmiş ise de, kısa karar ile gerekçeli kararın hüküm fıkrasında sanık hakkında TCK’nın 62. maddesinin uygulanmamasına ve ayrıca uygulanmasına dair iki ayrı bende yer verilerek hükümde çelişki oluşturulması,2-Sanık hakkında TCK’nın 85/1, 62. maddeleri gereğince hükmolunan 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezasının TCK'nın 49/2. maddesi uyarınca kısa süreli olmaması nedeniyle, hürriyeti bağlayıcı cezanın adli para cezasına çevirmenin yasal dayanağını oluşturan TCK'nın 50/4. maddesinin ve adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısı ile bir gün karşılığı adli para cezası miktarının belirlenmesi sırasında uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 232/6. maddesine ve TCK'nın 52/3. maddesine aykırı davranılması,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanun'un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının (3-2.) bendinin hükümden çıkarılması, (3-6.) bendinin hükümden çıkarılması ile yerine “Sanığa verilen 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK'nın 50/4. maddesi delaletiyle TCK'nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK'nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 705 tam gün olarak belirlenmesine; TCK'nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 21,00 TL olarak hesabıyla 14.805,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” bendinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.