Tebliğname No : 12 - 2014/151043Mahkemesi : Denizli 6. Asliye Ceza MahkemesiTarihi : 20/02/2014Numarası : 2011/261- 2014/55 Suç : Taksirle yaralamaTaksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;1-Olay tarihinde, sanığın sürücüsü olduğu yolcu minibüsü ile gündüz vakti, meskun mahalde seyir halindeyken tali yoldan bölünmüş tek yönlü yola kontrolsüz bir şekilde girerek ilk geçiş hakkına sahip olan temyize gelmeyen sanığın sürücüsü olduğu araç ile çarpıştıkları ve sanığın minibüsünde yolcu olarak bulunan katılanlardan M.. S..'nin hayati tehlike geçirecek ve vücudunda 6.derece kemik kırığına neden olacak şekilde, F.. S..'nin hayati tehlike geçirecek ve vücudunda 3. derece kemik kırığına neden olacak şekilde ve Ş.. Ş..'ın ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandıkları olayda; taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1 ve 22/4. maddelerinde yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK'nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, asli kusurlu sanık hakkında, yaralanmaların nitelikleri dikkate alınarak, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, maddede öngörülen cezanın üst sınırı nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun şekilde asgari hadden daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi ,2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 05.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.