Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 14465 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 22102 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürmeHüküm : Beraat Taksirle öldürme suçundan sanıkların beraatine ilişkin hükümler, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü. Yapılan yargılama sonunda faillerin suç işlediklerinin sabit bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan mahalli Cumhuriyet savcısının eksik inceleme yapıldığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak; Dosya kapsamına göre sanıkların kusurlu oldukları yönünde bir tespit olmadığı gözetildiğinde, yüklenen suç açısından taksirlerinin bulunmaması nedeniyle 5271 sayılı CMK'nın 223/2-c maddesi gereğince beraatlerine karar verilmesi gerekirken, üzerlerine atılı suçu işlediklerinin sabit görülmediği gerekçesi ile 5271 sayılı CMK'nın 223/2-e maddesi uyarınca sanıklar hakkında beraat hükmü tesisi, Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 1. bendinde yer alan, “atılı suçları sanıkların işlediklerine dair her türlü şüpheden uzak kesin ve yeterli delil elde edilemediğinden, atılı suçtan sanıkların CMK'nın 223/2-e” cümlesinin hükümden çıkartılarak, yerine “yüklenen suç açısından taksirlerinin bulunmaması nedeniyle, 5271 sayılı CMK'nın 223/2-c” ibarelerinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.